Wat is het?
Een student interviewt een ouder over zijn/haar beleving van het ouderschap, neemt dit gesprek op, en reflecteert op wat er is gezegd.
Als student ligt je belevingswereld vaak dichter bij die van kinderen dan van ouders.
Dat lijkt misschien ook goed te passen bij het werkveld, want daar is de gevleugelde uitspraak: ‘Het belang van het kind staat voorop.’ Alsof dit belang tegenover het belang van ouders staat. En dat klopt natuurlijk niet. Want om het goed te laten gaan met een kind, moet het goed gaan met de ouders. En andersom. De behoeftes en uitdagingen van ouders zijn daarom net zo belangrijk als die van het kind.
Om ook de belevingswereld van ouders te begrijpen, moet je ze natuurlijk wel kunnen ‘verstaan’. Daarvoor ga je met ze in gesprek.
Wat doet het met je als je 24/7 verantwoordelijk bent voor een ander mens? Hoe verandert het ouderschap de relatie met je partner? En met je vrienden? Wat zijn momenten van intense zorg of angst, en wat zijn bijzondere momenten die je nooit had willen missen?
Wat brengt deze werkvorm jou?
Student
- Als professional werk je straks samen met ouders en opvoeders. Hoe beter jij begrijpt en kunt invoelen wat een ouder beweegt, hoe beter je ouder én kind kunt helpen.
- Clichébeelden over ouderschap worden doorgeprikt of krijgen concreet betekenis. De theorie komt tot leven.
Ouder
- Tijdens het gesprek kun je stilstaan bij hoe je het ouderschap ervaart. Voor zo’n moment krijg je als ouder niet altijd de ruimte.
- Je helpt toekomstige professionals zich te kunnen verplaatsen in ouders, wat van hen betere professionals maakt.
Docent
- Met de eenvoudige instructie kunnen studenten deze werkvorm zelfstandig uitvoeren.
- Studenten vinden de opdracht leuk en betekenisvol. De verhalen van de ouders ontroeren hen.
- Clichébeelden over ouderschap worden doorgeprikt of krijgen concreet betekenis. Studenten verbinden wat ze horen met theorie, waardoor theorie gaat leven.
