Voor wie?
Wat is het?
Hoe is het om een onbedwingbare drang te hebben om je haren uit te trekken, om in je eentje een boomlange recalcitrante puber op te voeden in een kleine gehorige flat, of om een kind te begeleiden dat ervan wordt verdacht zijn zusje seksueel te hebben misbruikt? Wat ervaart iemand in zo’n situatie? Wat drijft iemand, waar droomt zij van, en waar is hij bang voor?
Studenten, docenten, of professionals lezen met elkaar een verhaal waarin iemands ervaringen op een directe, persoonlijke manier zijn beschreven. Een verhaal van iemand die je in je werk zou kunnen tegenkomen.
Wat betekent bijvoorbeeld ‘passend onderwijs’? Je kunt dat leren uit een pedagogisch handboek met richtlijnen, maar het helpt ook als je hoort hoe het is voor Anne, die dertig kinderen moet leren spellen, terwijl Wout en Joep nog geen vijf letters stil op hun stoel kunnen blijven zitten, en ze van Jade nooit weet of ze het heeft begrepen, omdat het meisje weinig zegt en veel voor zich uit staart.
Na de lezing bespreek je met elkaar het verhaal via een lijstje vragen die zijn geïnspireerd op narratief onderzoek.
Wat brengt deze werkvorm jou?
Professional, docent en student
- Door een verhaal zie, hoor en voel je wat iemand anders in een bepaalde situatie meemaakt. Even ben je in de wereld en het leven van een ander, kun je voelen hoe het is om hem of haar te zijn. Het is meeslepend en avontuurlijk.
- Het brengt je dichterbij de mensen met wie je werkt.
- Ieder sociaal beroep vraagt om inlevingsvermogen. Verhalen vergroten dat vermogen.
- Door de bespreking aan de hand van vragen, merk je hoe eenzelfde verhaal verschillende reacties oproept bij mensen (nóg meer inlevingsvermogen!).
